Swami Dayanand                      De Satya Sanatan Vaidiek Dharma wordt ook wel Aarya Dharma genoemd, omdat deze Dharma ieder mens, die er naar leeft, tot een Aarya maakt: een nobel, weldenkend mens, een verheven persoon. Een Aarya is een mens die streeft naar goede en edele eigenschappen. Het land van de Aarya Dharma werd in de Satya Yuga (de Oudheid of Vedische Tijdperk) genoemd Aaryavart, daar waar de mensen in woord en daad verheven waren. Aaryavart is het land van de Veda's. Het woord Veda betekent letterlijk: weten. De Veda zit vol met Widya, kennis en wordt ook wel Bhaarati (= kennis) genoemd. Het land waar de Veda of Bhaarati vandaan komt, noemt men Bharat of Bharat Varsha.   De Veda's zijn de fundamenten van de Satya Sanatan Vaidiek Dharma, thans bekend als "Hindoe Dharma". Dharma betekent plicht (regel, deugd, religie, gerechtigheid). Wanneer we spreken over Satya Sanatan Vaidiek Dharma dan gaat het voornamelijk om verplichtingen zoals de Veda's dat voorschrijven, verplichtingen volgens de vedische leerstellingen. Dharma (plicht) en Karma (handeling, daad) zijn twee essentiële componenten bij het actief belijden van Hindoe Dharma. In het leven van Shri Raam uit het Ramayan staat centraal de Dharma, terwijl in het leven van Shri Krishna uit de Mahabharat juist de Karma een centrale plaats inneemt. De meeste mensen uit het Westen zijn onbekend met de term Vaidiek Dharma, maar zij duiden deze levenshouding aan met de term Hindoeïsme of Hindoe religie. Hoe komt dat? In de Rig Veda wordt Bharat aangeduid met "Sapt Sindhoe" (Sapt betekent zeven en Sindhoe betekent, in dit geval, rivier). Bharat werd dus omschreven als: "Land met zeven rivieren". Volgens sommige geleerden werd destijds door de Perzische veroveraars de klank s aan het begin van een woord uitgesproken als h. Het gevolg was dat 'Sapt Sindhoe' werd uitgesproken als 'Hapt Hindoe' en dat werd later het begrip 'Hindoe'. De mensen die in Bharat woonden werden 'Hindoe ' genoemd en het land waar de Hindoes woonden heette dus Hindoestan (stan is plaats). Vervolgens werd onder leiding van Alexander de Grote een inval gedaan in Hindoestan door de Grieken. Zij spraken de letter h niet uit. Hindoe werd uitgesproken als Indoe, dat later India werd. "India" is dus een naam, die destijds door het Westen aan Bharat / Hindoestan was gegeven. De term 'Hindoeïsme' is gelet op het bovenstaande gemakkelijk te verklaren. In Nederland en Suriname gebruikt men de termen: Hindoe - Hindoeïsme - Hindoestaan. De term Hindoeïsme is een combinatie van: geloof, wijsgerige discipline en cultuur. Het begrip is een kunstmatige verzamelnaam om een scala van niet islamitische culturen uit India aan te duiden. In de periode van de Mughal invasie werd onder de belijders van de Satya Sanatan Vaidiek Dharma het Sanskriet, de oorspronkelijke taal van de Veda's, verwaarloosd. Daardoor werden verschillende interpretaties aan de vedische teksten gegeven. Daarnaast werd aan de grondgedachte van de Veda door religieuze voorgangers tal van zaken van niet-Vedische oorsprong toegevoegd. Maharishi Swami Dayanand Saraswatie (1824-1883) Swami Dayanand Saraswatie is de grondlegger van de Aarya Samaadj. Hij werd op 11 februari 1824 geboren in het dorp Tankar in het koninkrijk Maurvi in Gujarat Kathiawad, thans deelstaat Gujarat in India. Hij was afkomstig uit een brahmaans gezin dat bestond uit twee zonen en drie dochters. Zijn vader, Karshanji Laalji Tiwari, was zeer welgesteld en van beroep belastingontvanger in Tankar. Zijn moeder, Amritaben of Amoobai, ontfermde zich over Mulshankar. Zo heette Swami Dayanand in zijn jonge jaren. Toen hij acht jaar was kreeg hij de Upnayan sanskaar, de initiatie ceremonie tot student. Op een dag ging Mulshankar met zijn vader mee naar de Shiva tempel om de Maha Shivaratri (de Grote Nacht van Shiva) te vieren. Hij was toen veertien jaar oud. Door het tafereel dat hij tijdens de nachtwake aldaar aanschouwde, zegde hij het vertrouwen op in de toen gangbare gebruiken. Er vond "verlichting" plaats in het denken en handelen van Mulshankar. In 1842 werd hij zeer diep getroffen door het sterven van zijn veertien jaar oude zus, wegens cholera. Ook zijn broer stierf na enkele maanden getrouwd te zijn geweest. En toen de dood hem scheidde van zijn zeer geliefde oom, was het hart van Mulshankar gebroken. Er was al zoveel tragedie in zijn jonge leven: de wereld leek een tranendal. Zijn gehechtheid aan het leven verdween. Hij wilde het mysterie van de dood begrijpen en wilde op zoek gaan naar de ware zin des leven. Dat beschouwde hij als een uitdaging. Om te ontkomen aan het door zijn ouders geplande huwelijk, ontvluchtte Mulshankar in 1843 het ouderlijke huis. Hij probeerde een echte yogi te vinden, die hem kon onderwijzen in het levenspad dat zou leiden tot het bereiken van Moksha (gelukzaligheid). Mulshankar werd vanaf de ceremonie voor Brahmacharya (celibaatschap) Shuddha Chaitanya genoemd. Zijn jarenlange zoektocht, vergezeld van talloze gevaren en ontberingen voer hem tot op de Himalaya's. Deze zwerftocht had hem dikwijls op onvoorstelbare wijze op de proef gesteld. Tenslotte kwam hij terecht bij Swami Poornanand Saraswatie, die reeds de leeftijd van 108 jaar had bereikt. Hoewel deze swami zichzelf als leermeester te oud vond, verrichtte hij de Sanyaas-initiatie en gaf hem daarbij de naam Swami Dayanand Saraswatie en stuurde hem door naar zijn leerling Virjaanand in Mathura. In de periode van 1860 - 1863 kreeg Swami Dayanand Saraswatie onderricht van guru Swami Virjaanand Saraswatie, die blind was en 81 jaar oud. Als dank (guru dakshina) aan zijn spirituele leermeester legde Swami Dayanand de gelofte af om de Vaidiek Dharma (vedische leer, filosofie) wereldwijd te verspreiden. Swami Dayanand was geboren in de duistere periode van duizenden jaren overheersing, een tijd waarin miljoenen Indiërs het spoor bijster waren. De algemene situatie in het land ontstaan door overheersingen van vreemde volkeren (vooral de Islamitische en de Britse overheersing) over Bharat, hadden onmiskenbare slagen toegebracht aan de Vedische godsdienst en cultuur. Door bovengenoemde invloeden waren de kerngedachten van de grote Rishi's, Moeni's en Achaarya's (grote zieners, geleerden, leermeesters) langzamerhand in de vergetelheid geraakt. Het beeld van de godsdienst werd voornamelijk bepaald door het geloof in voorbeschikking en noodlot. Een groot deel van de bevolking verkeerde in een situatie van onwetendheid en armoede. Ook op maatschappelijk terrein was er een enorme achteruitgang te bespeuren: kinderhuwelijken, sati (weduweverbranding, het parda-systeem (vrouwen achter een sluier), achutha (onreinheid van mensen, onaanraakbaren), tirannie van het zogenaamde erfelijke kastenstelsel, afpersingen en dergelijke vormden de grondslag van de samenleving en haar bestuur. Met name vrouwen en de arbeidersklasse verkeerden in een miserabele positie en onderwijs was voor hen verboden. Swami Dayanand was diep geschokt door de wantoestanden in het land. Hij was van mening dat men de manier waarop het geloof toen beleden werd beter kon na laten en opnieuw beginnen bij de Veda's. De Swami wees de praktijken van het zogenaamd overerfelijke kastenstelsel, beelden- en voorouderverering, het "veelgodendom" en de reeds benoemde wantoestanden radicaal af. Hij streed voor gelijke rechten van man en vrouw, algemeen onderwijs (toegankelijk voor zowel mannen als vrouwen uit alle kasten) en maakte mogelijk dat weduwen konden hertrouwen. Als Baalbrahmacharie (levenslange celibaat) was Swami Dayanand het lichtend voorbeeld voor zijn volgelingen en hij stimuleerde hen tot zuiverheid, zelfbeheersing, zelfkennis, zelfvertrouwen en zelfrespect. Hij verkondigde zijn boodschap door middel van zijn leerstellingen en overtuigingen en heeft daardoor grote veranderingen teweeg gebracht in het religieus, sociaal en politieke denken van de duizenden Indiërs. Zijn denkbeelden en handelen veroorzaakten een religieuze en psychologische revolutie, die later door Mahatma Gandhi werd voortgezet. De grootste verdienste van Swami Dayanand is het vertalen van de Veda's en andere waardevolle religieuze Geschriften vanuit het Sanskriet (de heilige taal) naar het Hindi (de voertaal). Door deze vertalingen maakte hij de Vedische Geschriften voor het grote publiek toegankelijk, welke voorheen aan slechts enkelingen was voorbehouden. De Aarya Samaadj is absoluut geen nieuw geloof zoals velen denken, maar een hervormingsbeweging binnen het Hindoeïsme. Een hervormingsbeweging die, de Satya Sanatan Vaidiek Dharma in zijn originele en zuivere vorm doet herleven. Als grondlegger van zijn hervormingsbeweging de Aarya Samaadj, opgericht op 7 april 1875 te Bombay, introduceerde Swami Dayanand opnieuw de term:"Satya Sanatan Vaidiek Dharma". De strikte boodschap van de swami was: de Vaidiek Dharma in zuivere vorm te belijden. Zijn belangrijkste streven was: de mensen weer bewust te maken van de universele kennis en hij hanteerde het basisprincipe "Back to the Veda's" (keer terug naar de Vaidiek Dharma gebaseerd op de leer van de Veda's). Hij gaf de fakkel van de Vedische kennis door aan miljoenen landgenoten en om hen die kennis kritisch te laten toepassen, nam hij het besluit een geloofsbelijdenis te ontwerpen: "Ik geloof in één God, slechts aan hem komt aanbidding toe en de Veda's zijn de boeken van Ware Kennis". Alles wat niet in overeenstemming is met de Veda en alles wat de ontwikkeling van mens en maatschappij stagneert, moest men verwerpen. Swami Dayanand werd beschouwd als de leeuw bij religieuze debatten (shaastraartha). Een van zijn beroemdste debatten was de Kasi Shaastraartha. Hij richtte scholen (gurukuls) op en stimuleerde het verenigingsleven om een ommekeer te weeg te brengen in de verstarde Indiase maatschappij: een maatschappij die overspoeld werd met tal van scheefgegroeide misvattingen en wantoestanden. Swami Dayanand pleitte voor een rechtvaardige samenleving waarin een ieder het recht had en de mogelijkheid moest krijgen om een menswaardig bestaan te kunnen leiden. Hij predikte een levenswijze die gebaseerd was op democratie en vooral op morele en ethische normen en waarden. Op 31 maart 1877 richtte Swami Dayanand een afdeling op in Punjab. Vanaf dat moment werd de Aarya Samaadj een "All-India-Movement" dat later is uitgegroeid tot een wereldorganisatie. Zij draagt de bevordering van het algemeen welzijn van de totale mensheid hoog in haar vaandel en gebruikt als leuze de eeuwenoude vedische visie: "Vasudhaiva Kutumbakam" (de hele wereld is één grote familie). De Aarya Samaadj propageert het aanbidden van één God, die geen gedaante aanneemt. De Aarya Samaadj gelooft in de reïncarnatie (wedergeboorte), verwerpt kinderhuwelijken en kinderarbeid, weduweverbranding en eeuwige weduwestaat, het zogenaamde overerfelijke kastenstelsel: personen moeten worden gewaardeerd op grond van hun guna (kennis en eigenschappen), karma (daden) en svabhaaw (persoonlijkheid). Het onderwijs moet toegankelijk zijn voor een ieder, zonder onderscheid te maken in rang, geslacht of afkomst. Dank zij de bijzondere inspanning van Swami Dayanand Saraswatie is de emancipatie van de vrouw, op alle terreinen, in gang gezet. Net als in de vedische tijdperk het geval was, hebben vrouwen het recht zich te ontwikkelen en vedische kennis te vergaren, waardoor zij evenveel recht hebben op het uitvoeren van godsdienstige ceremonieën. Om de gestelde doelen te bereiken dient men het manifest van de Aarya Samaadj, bestaande uit tien grondprincipes "Aarya Samaadj ke das nem" na te leven: 1. God is de oorzaak van alle kennis en door de zaken die hierdoor gekend worden 2. Het Opperwezen is de Schepper van het heelal, de Verpersoonlijking van het   Bestaan, de     Intelligentie en Gelukzaligheid. Het is Alomtegenwoordig, Alwetend, Almachtig, Eeuwig, Rechtvaardig, Barmhartig, Ongeboren, Oneindig, Onveranderlijk, Onsterfelijk en Vormloos. Slechts Hem komt aanbidding toe. 3. De Veda's zijn de boeken van de ware kennis. Het is de plicht van elk weldenkend mens om de Veda's te lezen, te onderwijzen, aan te horen en voor te dragen. 4. Ieder zal steeds bereid zijn de waarheid aan te nemen en onwaarheid te verwerpen. 5. Alle daden dienen deugdzaam te zijn. Dat wil zeggen zij moeten gesteld worden na de overweging van hun toelaatbaarheid. 6. Het hoofddoel van de Aarya Samaadj is het bevorderen van geestelijk en lichamelijk welzijn en het dienen van de sociaal-maatschappelijke, culturele en spirituele belangen van de totale mensheid. 7. Een ieder zal in overeenstemming met zijn verdiensten, met liefde en rechtvaardigheid worden behandeld. 8. Onwetendheid moet uitgeroeid worden en kennis moet worden verspreid. 9. Niemand zal tevreden zijn met slechts het eigen belang, maar een ieder beschouwen zijn eigen welzijn ondergeschikt aan het algemeen belang. 10. Allen dienen zich te onderwerpen aan de wetten die heilzaam zijn voor de hele gemeenschap. In persoonlijke aangelegenheden mag echter naar goedvinden worden gehandeld. Omdat velen zich konden verenigen met de doelstellingen, die terug te vinden zijn in democratische grondbeginselen, groeide de Aarya Samaadj al heel snel uit tot een nationale beweging. Nu is zij, als grote stroming binnen het Hindoeïsme, een internationale organisatie geworden. Mede door de Hindoe diaspora heeft zij bekendheid en aanhangers zowel in Engeland en Amerika, het Caraibisch Gebied, als ook in Europese landen, Azië, Afrika en Australië. Enkele uitspraken van de Satya Sanatan Vaidiek Dharma: Wil men gelukzaligheid bereiken, dan moet men door middel van zijn dharma en karma streven naar "Sat - Chit - Anand", (Sat = Waarheid = God, Chit = kennis, wijsheid en Anand = gelukzaligheid). "Aarya hamaara naam hai, Satya hamaara karma,  Aum hamaara dew hai, Veda hamaara dharma" (Aarya is mijn naam; de Waarheid uitdragen is mijn doel, ik aanbid Aum en Veda is de basis van mijn geloof). "Krinvanto Vishvam Aaryam", Creëer een nobele wereld of vorm de mensheid op aarde tot weldenkende, verheven mensen! De Universele groet: AUM, Namasté. Met al de kracht van mijn armen, met al de wijsheid in mij, met al de liefde in mijn hart, betoon ik mijn verplichte eerbied aan de Atma in U! Met de publicatie van zijn boek Satyaarth Prakaash (Het Licht der Waarheid / The Light of Truth) in 1881 heeft Swami Dayanand Saraswatie zijn visie en missie weten uit te dragen. Maharishi Swami Dayanand stierf op 30 oktober 1883, op Diwalie dag. In de wereldgeschiedenis heeft Swami Dayanand Saraswatie grote naam verworven als een belangrijke sociaal- maatschappelijke en religieuze hervormer. Mevr. pandita K. Autar-Ramautar